مبارزه با پسیل معمولی پسته
دشمنان طبیعی
در مبارزه با پسیل معمولی پسته دشمنان طبیعی شامل دو گروه عمده شکارچی ها و پارازیتوئیدها می باشند. یکی از مهمترین شکارچی های پسیل معمولی پسته کفشدوزک Oenopia conglobata contaminata است. این کفشدوزک عمده ترین گونه پسیل خوار در باغهای پسته رفسنجان بوده و تخم گذاری و زادآوری روی درختان پسته را به علف های هرز آلوده به شته ها در سطح باغات پسته ترجیح می دهد و بطور وسیعی در مناطق پسته کاری استان کرمان فعالیت می کند و در تمام سال در باغهای پسته حضور داشته و بر روی درختان پسته زندگی می کند. این کفشدوزک بصورت حشره کامل در زیر پوسته تنه درختان موجود در اطراف باغ های پسته و همچنین در زیر و لابلای پوسته تنه درختان مسن پسته بطور دسته جمعی زمستانگذرانی می کند. کفشدوزک conglobata cotaminata ازابتدای فعالیت آفت پسیل بر روی درختان پسته حضور دارد. این حشره تغذیه از پوره پسیل معمولی پسته را بر پوره شته سبز پنبه (Aphis gossypii)ترجیح میدهد. در شرایط باغهای پسته در زمان حضور شته ها بر روی علفهای هرز این کفشدوزک پسیل خواری خود را روی درختان پسته ادامه می دهد و تا زمانی که درختان پسته آلوده به پسیل باشند، بر روی علفهای هرز مستقر نمی شود. . کفشدوزک Adalia bipunctata بر روی درختان پسته و علف های هرز جمع آوری شده است. این حشره دارای پسیل خواری و زاد آوری قابل توجهی می باشد و روی درختان پسته تخم گذاری می کند. علاوه بر دشمنان طبیعی ذکر شده بالتوری chrysoperla carnea، لارو های آن به تخم و پوره های پسیل معمولی پسته حمله می کنند. چندین گونه کنه شکارگر و سن شکاری نیز به آفت پسیل حمله می کنند.
پارازیتوئید مهم پسیل معمولی پسته زنبور Psyllaephagus pistaciae می باشد، این زنبور از عوامل کنترل طبیعی این آفت کلیدی است. این زنبور در پسته کاریهای ایران پراکنش وسیعی داشته و از ابتدای بهار تا اواخر پاییز فعال است و از دیدگاه روابط متقابل زنبور پارازیتوئید با حشره میزبان مانند تطابق زندگی در شرایط طبیعی، قدرت میزبان یابی، تشخیص میزبان، سرعت پارازیتیسم و رشد و پتانسیل تولید مثل، این زنبور بعنوان یک عامل کنترل بیولوژیک موفق ارزیابی می شود.
در صورتی که برنامه های مدیریت کنترل آفات پسته بحوی طراحی شود که سمپاشی ها کاهش یابد و از سمومی خطر کمی برای دشمنان طبیعی دارند استفاده شود جمعیت دشمنان طبیعی این آفت افزایش می یابد.
مبارزه زراعی
چون در زمستان محل گذارنی پسیل معمولی پسته در زیر بقایای گیاهی و خاک می باشد. شخم زمستانه موجب صدمه به پناهگاه زمستانی حشرات کامل پسیل معمولی پسته می شود و جمعیت پسیل در بهار سال بعد پایین تر خواهد بود.
کاربرد تله های چسبی زرد رنگ بخصوص اواخر زمستان و اوایل بهار باعث کاهش شدت تخمگذاری آفت پسیل شده است. در مجموع کاربرد تله های چسبی زرد تاثیر قاطع در کاهش جمعیت آفت ندارد ولی بعنوان یک روش کاهش جمعیت در مبارزه تلفیقی می توان استفاده نمود. بطوری که استفاده تله های چسبی زرد رنگ اواخر زمستان و اوایل بهار از سمپاش ها برعلیه این آفت در طول فصل می کاهد.
حساسیت و مقاومت ارقام پسته تجاری به این آفت متفاوت است. ارقام اوحدی و سفید پسته نوق تحمل بالاتری نسبت به جمعیت این آفت دارند و ارقام اکبری، احمد آقایی و کله قوچی نسبت به آفت دارای حساسیت بالایی هستند.
مبارزه شیمیایی
زمانی که جمعیت آفت(پوره ها) روی برگچه های درختان باغ زیاد بود باید نسبت به سمپاشی اقدام نمود. ضمن اینکه حساسیت گیاه میزبان در دوره رشد مغز بیشتر است و با بازدید های مکرر جمعیت آفت را زیر نظر گرفت تا در صورت افزایش جمعیت پوره ها سریعاً نسبت به مبارزه اقدام کرد. کنترل پسیل پسته از ۵۰ سال پیش عمدتاً با استفاده از حشره کش ها بوده است و تا بحال بیش از ۶۰ نوع ماده حشره کش بطور رسمی روی این آفت آزمایش شده است. فعلاً بر علیه این آفت حشره کش های میتاک، دارتون، کونفیدور، کنسالت، کاسکید، آکتارا، موسپیلان، کالیپسو و انویدور استفاده می شود.
بیشتر بخوانید:
درخت پسته و تغذیه آن
پسیل معمولی پسته
آفلاتوکسین
